川端康成幼失怙恃，历尽人世沧桑和炎凉世态，养成了一种孤独沉默的性格，对于世事采取漠然的态度。为此，他早期作品，如《伊豆舞女》和《招魂祭典一景》等，还蕴含着对下层妇女的同情，在一定程度上反映了某些社会现象。

ཡཱ་ཧྲི་ན་རེ་ཆུང་དུས་ནས་དྭ་ཕྱུག་དུ་ལུས་ནས་མིཡུལ་གྱི་སྐྱོ་སྡུག་ཡོད་ཚད་མྱངས་ཡོད་པ་དང་དེ་བས་ཁོར་ལ་ཁེར་རྐྱང་དང་ཞི་འཇམ་གྱི་གཤིས་ཀ་ཆགས་ཡོད་ཞེས་གྲགས། ཕྱི་རོལ་ཡུལ་གྱི་འཇིག་རྟེན་ལ་ཐུགས་ཐུར་ཉག་མ་ཙམ་ཡང་མེད་པའི་རྣམ་འགྱུར་བཟུང་ཡོད་པས་རྐྱེན་གྱིས་ཁོས་སྔ་གྲས་ཀྱི་བརྩམས་ཆོས་དག་ནི་དཔེར་ན་༼ཡེ་རེ་ཐོ་ཡི་གར་མ༽དང་༼བླ་འབོད་ཆོ་གའི་ཟུར་ཞིག༽བྱ་བའི་བརྩམས་སྒྲུང་སོགས་སུ་དམའ་རིམ་གྱི་བུད་མེད་རྣམས་ལ་རྙིང་རྗེ་བའི་བསམ་བློ་མཚོན་ཅི་ཐུབ་བྱེད་ཡོད། མཚན་ཉིད་ཀྱི་བ་དམ་ཕྱོགས་བཞིར་ཁྱབ་པའི་བརྩམས་ཆོས་དེ་དག་གིས་ཚད་ངེས་ཅན་ཞིག་ནས་དེ་དུས་ཀྱི་སྤྱི་ཚོགས་སྣང་ཚུལ་མི་ཉུང་བ་ཞིག་ཀློག་པ་པོའི་མིག་མདུན་དུ་བཤམས་ཡོད།

但是，由于他后来受日本古典文学和禅宗思想影响很重，逐渐脱离现实，以致原来残留于头脑中的封建主义思想不但未能减弱，而已有所发展。《雪国》这部名著，基本上可以说是他这种前后期思想变化的分水岭。

འོན་ཀྱང་དེའི་རྗེས་སུ་ཁོར་ཉི་ཧོང་སྲོལ་རྒྱུན་གནའ་དཔེ་རྩོམ་རིག་དང་སྒོམ་པའི་བསམ་བློའི་གཉིས་ཀྱི་ཤུན་ཤུགས་ཆེན་པོ་ཐེབས་ཡོད་པས་ཕྱིར། དངོས་ཡོད་ཀྱི་འཚོ་བར་བར་ཐག་ཇེ་རིང་དུ་སོང་ནས་ཁའི་རྒྱུད་ན་ལུས་ཡོད་པའི་བཀས་བཀོད་རྒྱུད་འཛིན་གྱི་བསམ་བློ་ཇེ་ཞན་དུ་མ་སོང་བར་ལྡོག་སྟེ་ཇེ་དྲག་དུ་ཕྱིན། དེ་བས། ཕྱོགས་མང་པའི་ཆ་ནས་དཔྱད་ན། ༼ཁ་བའི་རྒྱལ་ཁམས༽བྱ་བའི་སྒྲུང་རྩོམ་འདི་ནི་ཁོས་བསམ་བློ་སྔ་གཞུག་གཉིས་ལ་ཁྱད་པ་བྱུང་ཡོད་པ་བདེན་དབང་བྱེད་སྤྱད་ཀྱི་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ཡིན་ཞེས་བརྗོད་ཆོག

《雪国》起笔于1935年，当时正是日本帝国主义侵占我国东北地区、准备发动全国侵华战争的阴云密布时期。

༼ཁ་བའི་རྒྱལ་ཁམས༽འབྲི་མགོ་བརྩམས་པའི་དུས་ཚོད་ནི་༡༩༣༥ལོ་སྟེ་ཉི་ཧོང་དམག་སྲིད་རང་ལུགས་ཀྱིས་རང་རྒྱལ་བྱང་ཤར་ས་ཁུལ་བཙན་གྱི་དབང་བསྒྱུར་བྱེད་བཞིན་པའི་ཐོག་རྒྱལ་ཁབ་ཧྲིལ་བོར་དམག་དོན་གྱི་བཙན་འཛིན་བྱེད་པར་སྟ་གོན་བྱད་བཞིན་པའི་དུས་སྐབས་དེ་རེད།

在这时期，他们对日本国内加强统治，轰动一时的无产阶级文学运动已被镇压下去，与之对立的新感觉派文学，包括川端康成的文学创作，从另外一面受到影响。

དེའི་སྐབས་སུ་དམག་སྲིད་སྲིད་གཞུང་གིས་ཉི་ཧོང་རྒྱལ་ནང་ལའང་དོ་དམ་ཇེ་དྲག་དུ་བཏང་ནས་དུས་བབ་དེ་ལ་ཤིན་དུ་དར་ཁྱང་བྱུང་ཡོད་པའི་འབྱོར་མེད་གྲལ་རིམ་གྱི་རྩོམ་རིག་གི་ལས་འགུལ་དེར་གཉའ་གནོན་བྱས། ཡཱ་ཧྲི་ན་རེ་ཡིས་མཐའ་འཁྱོང་བྱེད་ཡོད་པའི་འཚོ་བ་གསར་བའི་རྩོམ་རིག་གྲུབ་མཐའ་ནི་འབྱོར་མེད་གྲལ་རིམ་གྱི་རྩོམ་རིག་གི་བསམ་བློ་དང་གཞི་ནས་མི་མཚུངས་ནའང་གཉའ་གནོན་དེ་དང་བསྟུན་ནས་ཕྱོགས་མང་པོའི་ཆ་ནས་ཤུན་ཤུགས་མང་པོ་ཐེབས།

《雪国》这部作品的发表，足以说明这一严酷的现实。《雪国》开始是以描写各个章节内容的短篇形式分别发表于各种刊物上的，后来随着形势更加险恶，从1937年以后即基本上停止发表。直至战后才又略加修改补充，出版最后完成本。

༼ཁ་བ་རྒྱལ་ཁམས༽སྤྱི་ཚོགས་སྟེང་དུ་སྤེལ་བ་ནས་ཛ་དྲག་གི་གནས་བབ་དེ་བདེན་དབང་བྱ་ཐུབ། དང་ཐོག་་བརྩམས་སྒྲུང་དེ་ནི་ལེའུ་རེ་རེ་བྱེད་ནས་སྒྲུང་ཐུང་གི་རྣམ་པ་ལྟར་དུས་བེད་མང་པོའི་སྟེང་དུ་བཀོད་ཡོད་མོད། འོན་ཀྱང་རྗེས་སུ་དུས་བབ་ལ་འགྱུར་ལྡོག་བྱུང་ནས་༡༩༣༧ལོའི་ཡས་མས་སུ་དུས་དེབ་ཕལ་མོ་ཆེ་སྤེལ་མཚམས་བཞག་པ་རེད། དམག་འཁྲུག་འཇུག་སྒྲིལ་རྗེས་དེའི་སྟེང་དུ་བཟོ་བཅོས་དང་ཁ་སྣོན་ཅུང་ཟད་རྒྱབ་རྗེས་མཐའ་མར་དེབ་ལྟར་དཔར་པ་རེད།

主要原因大致是，它既未追随日本帝国侵略政策，歌颂侵略战争，也未像小林多喜二的《为党生活的人》那样,正面批判和反对侵略战争，描写共产党员和工人阶级的斗争，它把背景设置在远远离开东京的雪国及其温泉旅馆，并以那里的“五等艺妓”（实际上是妓女）驹子和游客岛村的邂逅为题材，表现了他们的性爱生活和游览活动。

བར་མཚམས་མང་པོ་བྱུང་རྐྱེན་ནི་རྩོམ་དེ་ཧྲིལ་བོ་དང་རྩོམ་པ་པོ་ཁོང་ཉིད་ཀྱིས་ཉི་ཧོང་བཙན་རྒྱལ་རང་ལུགས་ཀྱི་རྗེས་སུ་མ་སྙེག་པ་དང་དམག་འཁྲུག་དང་བཙན་འཛིན་གྱི་སྲིད་ཇུས་ལ་བསྟོད་བསྔགས་བྱེད་མེད་པ་དང་། ཡང་ན་小林多喜二བྱ་བའི་སྒྲུང་རྩོམ༼ཏང་གི་ཆེད་དུ་འཚོ་བའི་མི༽་ཞེས་པའི་ནང་དུ་འཁོད་པ་ལྟར་དྲང་གཏམ་སྨྲས་ནས་མཉམ་ལས་ཚོགས་ཁག་གི་ཚོགས་མི་དང་བཟོ་བའི་གྲལ་རིམ་གྱི་འཐབ་རྩོད་ལ་བསྔགས་པ་བརྒྱུད་ནས་བཙན་འཛིན་དམག་འཁྲུག་ལ་དགག་པ་དང་ངོ་རྒོལ་བྱས་མེད། སྒྲུང་རྩོམ་འདི་རུ་ཁོས་རྩོམ་རིག་གི་རྒྱལ་ལྗོངས་རྒྱལ་ས་ཐོ་ཁེ་ཡོ་དང་ཁ་ཐག་རིང་པའི་ཁ་བའི་རྒྱལ་ཁམས་དང་དེའི་ཆུ་ཚ་མགྲོན་ཁང་དུ་སྤར་ནས་ས་དེ་ཡི་གར་མ་དང་སྨད་འཚོང་མ་ཡོ་ཁོ་དང་ཁོ་ཡཱ་ཁོ་གཉིས་ལ་ལྟོས་དབང་གིས་འཕྲད་པ་བརྗོད་བྱ་བྱས་ནས་ཁོ་རང་ཚོས་ཆགས་སྤྱོད་ཀྱི་འཚོ་བ་དང་ལྗོངས་རྒྱུའི་ནང་དོན་དམར་རྗེན་དུ་མཚོན་ཡོད།

作家以富于抒情色彩的优美笔致，描绘年轻艺妓的身姿体态和音容笑貌。并巧妙地用雪国独特的景致加以烘托，创造出美不胜收的情趣和境界，使人受到强烈的感染。

རྩོམ་པ་པོས་དུང་བརྗོད་ཀྱིས་སོན་རྩེ་འཚབ་ནས་རབ་དུ་མཛེས་བའི་གཞོན་ནུ་གར་མའི་གཟུགས་བྱད་དང་འདོད་ཡོན་སོགས་ཞིབ་བརྗོད་བྱས་ཡོད། དེ་མ་ཟད་ཤིན་དུ་མཚར་བའི་འབྲི་ཐབས་སྤྱད་ནས་ཁ་བའི་རྒྱལ་ཁམས་ཀྱི་ལྗོངས་དངོས་ལྷུག་ལྷུག་དུ་མཚོན་པ་དང་། དེ་ཡི་མཛེས་ཉམས་ལ་གཞི་བཅོལ་ནས་མཛེས་སྡུག་ལྡན་པའི་སྣང་བ་དང་ཡིད་ཁམས་བཞེང་བསྐྲུན་བྱེད་ནས་ཀློག་པ་པོར་ཤུགས་དྲག་པའི་ཚོར་སྣང་སྦྱིན་འོང་།

诸如，列车行驶在皑皑雪原，夜幕开始降落，然而尚未将雪原全部覆盖起来，大地还留着一片模糊的白色。坐在火车上前往雪国去会驹子的岛村。正从车窗欣赏这蕴含着一种神秘感的黄昏美景，忽然一张同这衬景非常调和的影影绰绰的面孔和一双明亮而不十分清晰的眸子引起他无上的美感，他仿佛被一种无法形容的魅力征服了。

དཔེར་ན་མེ་འཁོར་མུ་མཐའ་མི་མངོན་པའི་གངས་ཐང་དུ་བསྐྱོད་བཞིན་ཡོད་པ་བསྟུན་ནས། སྲོད་ཀྱི་དུས་ལས་བརྒལ་ནས་སྨག་ཇེ་སྟུག་དུ་འགྲོ་བཞིན་པའི་དུས་ཕྱི་རོལ་ཡུལ་དུ་ད་དུང་གསལ་ལ་མི་གསལ་བའི་དཀར་མདོག་མངོན་འདུག་པ་དང་མེ་འཁོར་བསྡད་ནས་ཁ་བའི་རྒྱལ་ཁམས་དུ་ཐེངས་གཉིས་པར་ཁོ་ཡཱ་ཁོར་ལྟ་རུ་འགྲོ་བའི་ཤེ་མཱ་མུ་རས་སྒེའུ་ཁུང་ཕྱིར་གྱི་མཚན་ལྗོངས་ལ་རོལ་སྐབས་ཤེལ་གྱི་ངོས་སུ་ཁ་གཏད་ཀྱི་བུ་མོ་དེ་ཡི་རབ་དུ་མཛེས་པའི་ཞལ་རས་ཤར་འདུག་དེ་ལ་སེམས་ཤོར་བ་། དེའི་དྲི་མ་མ་བཀོས་བའི་ངོ་གདོང་དང་བཀྲག་མདངས་འཚེར་བའི་མིག་ཟུང་གིས་ཁོའི་ཡ་ཆུང་སེམས་པ་བརྫོད་ཐབས་མེད་པའི་ཚོར་སྣང་གིས་འདུལ་བ་རེད།

驹子陪岛村一夜温存之后，清晨时镜梳妆，红颜黑发，受到窗外白雪的烘托。岛村欣赏着，未免感到心旷神怡。精神恍惚。

ཡང་དཔེར་ན་གར་མ་ཁོ་ཡཱ་ཁོ་ཤེ་མཱ་མུ་ར་དང་མཉམ་དུ་ཞག་གང་བོར་སྨྱོན་རྩེད་བྱས་ནས་ཞོགས་པར་མེ་ལོང་སྟེགས་བུའི་མདུན་དུ་ཡག་ལས་བྱེད་དུས། གནག་ཀྱང་སྣུམ་པའི་སྐྲ་ལོ་དང་དམང་མདངས་རྒྱས་པའི་ཞལ་རས་སོགས་ཕྱི་རོལ་ཡུལ་གྱི་ཁ་བའི་རྒྱབ་ལྗོངས་འོག་རབ་དུ་མཛེས་པའི་ཉམས་ཤིག་མངོན་འོང་དེ་ནི་ཤེ་མཱ་མུ་རས་མཐོང་རྗེས་སེམས་ལ་རབ་རིབ་གྱི་སྣང་བ་མཚར་པོ་ཐོན་པ་རེད།

川端对于作品的文学语言，要求极为严格。据说他写完一节之后，总要反复推敲琢磨，修改后往往删去大半。因此，他的文章虽然颇为接近口头语言，但读来丝毫没有啰嗦之感。用语简明，描写准确，这又同他对于自己所描写的对象观察细致，熟谙于心，有着重要的关系。

རྩོམ་པ་པོས་ཁོའི་བརྩམས་ཆོས་དག་དུ་སྤྱད་པའི་རྩོམ་རིག་གི་སྐད་ཆ་དེ་ལ་རེ་བ་ཧ་ཅང་ནན་མོ་ཡིན་པར་གྲགས། གོ་ཐོས་ལྟར་ན་ཁོས་དུས་རྒྱུན་པར་ལེའུ་རེ་བྲིས་ཚར་དུས་ཡང་སྐོར་བསྐྱར་སྐོར་གྱིས་ཉུང་འཕྲི་དང་བཟོ་བཅོས་བྱས་མཐར་མཚམས་མཚམས་སུ་ལེའུ་དང་ཚན་པ་རེ་རེའི་ཕྱེད་ཀ་ཙམ་རེ་གསུབ་འགྲོ་རེད། དེ་བས་ཁོང་གི་རྩོམ་རིག་གི་སྐད་ཆ་ནི་ཁ་སྐད་ཁོ་ན་ཡིན་རུང་ཀློག་ཡོང་དུས་ཉ་ཉོག་གི་སྣང་བ་མི་བསྐྱེད་པ་དང་བསྡུས་ཤིང་གནད་ལ་ཁེལ་བ་དང་བརྗོད་བྱ་དོན་ཐོག་དུ་བབ་ཡོད། ཡང་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་བཤད་ན་འདི་དག་ནི་ཁོ་རང་བརྗོད་བྱའི་དངོས་པ་ལ་ཤིན་དུ་ཞིབ་ཕྲ་ལྡན་པའི་ལྟ་ཞིབ་བྱས་མཐར་རྒྱུས་ལོན་བྱུང་ཡོད་པར་འབྲེལ་བ་དམ་པོ་ཡོད།་

总之，川端的作品同其笔下的人物——主要是年轻妇女——一样，具有很强的魅力，这又同他的唯美主义倾向和执着地追求所谓“日本的美”有着难以割裂的联系。

མདོར་ན། ཡཱ་ཧྲི་ན་རེའི་བརྩམས་ཆོས་ནི་ཁོང་གི་སོན་རྩེ་ནས་ཐོན་པའི་མི་སྣ་ གཙོ་ཆེ་ཤོས་བུད་མེད་ཡིན་པ་དང དང་འདྲ་བར། མི་སེམས་འགུག་ཤུགས་ཆེན་པོ་ལྡན། འདི་ཡང་ཁོས་མི་ཚེ་ཧྲིལ་བོར་རྒྱུན་འཁྱོངས་བྱེད་པའི་མཛེས་གཙོ་སྨྲ་བའི་ལངས་ཕྱོགས་དུས་གཏན་དུ་འཚོལ་སྙེག་བྱེད་བཞིན་པའི་ཉི་ཧོང་གི་མཛེས་དཔྱོད་བྱ་བའི་བསམ་བློ་དག་དང་བསྣོལ་མ་ལྟ་བུའི་འབྲེལ་བ་ཆགས་ཡོད།

《雪国》摆脱那个万马齐喑的黑暗时代的现实，美化封建主义遗留下来的卖淫制度——雪国温泉旅馆“五等艺妓”同嫖客之间的厮混，这就不能令读者感到满意。

༼ཁ་བའི་རྒྱལ་ཁམས༽ཀྱིས་མུན་ནག་གི་དུས་རབས་དེ་ལ་ཞི་བའི་ངོ་རྒལོ་བྱས་ཡོད་རུང་། ཡང་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་རྗེས་ལུས་ཀྱི་ལུགས་སྲོལ་སྟེ་བཀས་བཀོད་རྒྱུད་འཛིན་སྤྱི་ཚོགས་ནས་དར་ཡོང་པའི་སྨད་འཚོང་གི་སྤྱི་ཚོགས་དངོས་ཡོད་སྣང་ཚུལ་ལ་མཛེས་བཟོ་དང་སྒྱུ་རྩལ་ཅན་དུ་བཏང་ཡོད་པ་དེ་ནི་ཀུན་སྤྱོད་ཀྱི་ཆ་ནས་དཔྱད་ན་ལེགས་པོ་མ་མཐོང་།

本来，一个作家，既然生活在现实社会，即便是唯美主义的美的追求，也不可能是世外的梦呓。

སྤྱིར་ཡིན་ན་རྩོམ་པ་པོ་ཞིག་དངོས་ཡོད་འཚོ་བའི་ནང་དུ་འཚོ་ཞིང་གཞེས་པ་ལ་མཛེས་གཙོ་རང་ལུགས་ཀྱི་ལྟ་བ་ཅི་ལྟ་ཤུགས་དྲགས་ཡང་སྲིད་ན་མི་གནས་པའི་ཡུལ་དུ་སྟོང་བཤད་ལབ་པ་ནི་གཞི་ནས་མ་ཡིན།

这就是说，有时他们也会在现实社会发现比较接近真正的美的东西，如川端笔下的“伊豆舞女”同高中学生之间的纯洁的感情；然而，很多时候，由于世界观和思想感情的变化，他们又会以丑为美。

ཕྱོགས་གཞན་ནས་བཤད་ན། མཚམས་མཚམས་སུ་སྤྱི་ཚོགས་ཀྱི་དངོས་ཡོད་འཚོ་བའི་ཁྲོད་ནས་མིང་དོན་གཉིས་ལྡན་གྱི་མཛེས་པ་དེ་རྙེད་འོང་། དཔེར་ན་༼ཡེ་རེ་ཐོའི་གར་མ༽བྱ་བའི་ནང་དུ་མཐོ་འབྲིང་སློ་མའི་བར་གྱི་དྲི་མ་མ་བཀོས་པའི་བརྩེ་བ་དང་། མཚམས་ལན་རེར་འཇིག་རྟེན་ལྟ་ཚུལ་དང་བསམ་བློའི་བརྩེ་དུང་གི་འཕོ་འགྱུར་དང་བསྟུན་ནས་ཁོང་ཚོས་བཙོག་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་དེ་མཛེས་དཔྱོད་ཀྱི་ནང་དོན་ཞིག་དུ་བརྩི་ངེས་རེད།

ཁྱུང་གངས་རྒྱན་གྱིས་༢༠༡༧ལོའི་ཟླ་ལྔ་བའི་ཚེས་སོ་གཅིག་ཉིན་དུ།

མཐོ་རིམ་ནང་བསྟན་སློབ་གླིང་ནས་བསྒྱུར་།